Zadłużenie to istotna kwestia, szczególnie kiedy rośnie z dnia na dzień. Można założyć, iż jeśli dłużnik ma szansę spłacania długu, chociażby stopniowo, postara się to zrobić. Jednakże są okoliczności, gdy dłużnik nie ma niczego, żadnego kapitału ani przychodów, należałoby wiedzieć jak w takiej sytuacji działa komornik.
Grupy niewypłacalnych dłużników
Coraz częściej zdarza się, iż dłużnik nie ma kapitału, jaki może zostać zajęty w ramach egzekucji komorniczej. W takiej sytuacji komornik nie może działać tak, jak zwykle przy ściąganiu zaległości na rzecz wierzyciela. Wówczas nie ma z czego ich pobierać. Takie trudne sytuacje zdarzają się, gdy dłużnik nie jest zatrudniony ani nie ma żadnego kapitału, jaki komornik może zająć w celu spieniężenia. Obecnie wyróżnia się dwie grupy dłużników tworzących takie kłopoty, są to: dłużnicy młodzi – nie mają kapitału, nie mają pracy, ponieważ to właśnie jej utrata stoi wielokrotnie za pojawieniem się zadłużenia. Kredyty, wzięte w czasie korzystnej kondycji gospodarczej, w chwili utraty zatrudnienia stają się niemożliwe do spłacenia. W takiej sytuacji wielu dłużników powraca do mieszkania z rodzicami i żyje na ich utrzymaniu, nie mając własnych działek oraz ruchomości. Dłużnicy, jacy nie mają żadnych oszczędności, mieszkanie w jakim zamieszkują jest lokalem spółdzielczym, i źródłem ich utrzymania są alimenty, nie podlegające zajęciu komorniczemu.
Co w takiej sytuacji?
Po stwierdzeniu, iż nie ma szansy zajęcia niczego na poczet długu komornik musi napisać pismo informujące do wierzyciela. Podaje się w nim informacje, iż egzekucja jest nieskuteczna i podaje się powody takiego stanu rzeczy. Od czasu doręczenia wierzyciel ma tydzień na złożenie wniosku z potencjalnymi kolejnymi rodzajami egzekucji należności. Kiedy nie złoży takiego wniosku, wtedy umarza się egzekucję.
Dłużnik w rejestrze dłużników
Gdy postępowanie egzekucyjne jest niemożliwe do prowadzenia oraz wierzyciel nie poda kolejnych sposobów w takiej sytuacji następuje kontakt komornika z sądem. Składa on do właściwego sądu pismo (wniosek) o wpisanie dłużnika do Rejestru Dłużników Niewypłacalnych. Taki rejestr jest dobry zwłaszcza dla osób postronnych. Ponieważ minimalizuje zagrożenie współpracy finansowej z osobami niewypłacalnymi. O fakcie złożenia wniosku komornik sądowy informuje także wierzyciela. Umorzenie egzekucji komorniczej nie jest oraz nie powinno być rozumiane jako brak zadłużenia. Wielu dłużników tak tłumaczy tę kwestię, co jest jednakże błędem, ponieważ dług nie jest w żaden sposób zmniejszany ani zapominany. Wedle obecnie obowiązujących przepisów wierzyciel ma aż 10 lat, aby odebrać własne pieniądze. To znaczy, iż wniosek o egzekucję zadłużenia może złożyć po paru tygodniach, miesiącach lub latach. Niestety wielokrotnie sprawy o odzyskanie pieniędzy ciągną się nawet przez lata, ponieważ im dalej od powstania zadłużenia, tym trudniej je odebrać.
Co po umorzeniu postępowania egzekucyjnego?
Rejestr Dłużników Niewypłacalnych jest korzystny, i przede wszystkim pozwoli na błyskawiczne ustalenie czy konkretna osoba w nim figuruje. Gdy dłużnik jest niewypłacalny, nie ma żadnego majątku, zapis w nim jest prawdziwym stanem rzeczy po umorzeniu egzekucji komorniczej. Egzekucja komornicza zaczyna się od złożenia komornikowi przez wierzyciela tytułu egzekucyjnego opatrzonego klauzulą wykonalności przyznaną przez sąd (tytuł wykonawczy). Komornik na podstawie takiego dokumenty przystępuje do egzekucji, zawiadamiając o niej korespondencyjnie dłużnika. Celem egzekucji wykonywanej przez komornika jest ściągnięcie wierzytelności oraz zaspokojenie roszczeń wierzyciela. Nie zabiera więcej, aniżeli jest to określone w tytule egzekucyjnym. Kiedy jednakże dłużnik nie ma żadnych ruchomości, nie ma oszczędności, ma tylko puste konto bankowe, na jakie nie wpływają pieniądze, nie ma tytułu do żadnej nieruchomości, nie ma pensji ani cennych przedmiotów, komornik nie ma możliwości na ściągnięcie zadłużenia. Znaczy to, iż jedynym rozwiązaniem ze strony komornika jest uznać egzekucję jako bezskuteczną.